Çocukluk Yıllarında Mükemmeliyetçilik
“Kusursuzluğu arama” olarak da bilinen mükemmeliyetçilik; kişinin kendine aşırı yüksek hedefler koyması ve bu hedeflere ulaşamadığında yoğun endişe duyarak kendine fazla eleştirel davranması olarak tanımlanabilir. Kişinin kendine hedefler koyması, istekli olması ve gerekli çabayı göstermesi gelişimi için olumludur. Kendisi ile ilgili uyumsuz beklentileri olan mükemmeliyetçi bireyler ise genelde olumsuzluklara odaklanır. Yaptığı hataları kişiliği ile özdeşleştirebilir ve kendi ile ilgil olumsuz bir algıya sahip olabilir.
Çocuğun mizacı, rol model aldığı kişilerin davranışları, çevresindeki insanların ona yaklaşımı ve beklentileri çocuğun hata karşısındaki tutumunu belirleyen faktörlerdendir. Çocuklar hata yaptıklarında sakin kalabilmek, onların hayal kırıklıklarını kabul etmek ve yeniden deneyebilmesi için alan açmak, zorlandıklarında da başardıklarında da yanlarında olabilmek çok önemli. Yetişkinler olarak biz; zor durumlarda kendimize ve çocuklara ne kadar şefkat gösteriyorsak, onlara duygusal esneklik konusunda o kadar destek oluyoruz. Mükemmeliyetçilik çoğu zaman yıkıcıdır. Destekleyici bir çevre, mizacı mükemmeliyetçiliğe yatkın olan çocukları koruyabilir.
Uzman Gelişim Psikoloğu
Pınar Bilir
